Wij maken op deze website gebruik van cookies om het gebruik van de website te vergemakkelijken, de prestaties en gebruikerservaring te verbeteren en de relevantie van het aanbod op deze website en op websites van derden te verhogen. Indien je op akkoord klikt geef je hiervoor toestemming. Klik op instellingen om aan te geven welke cookies je accepteert.
Lees ons privacy statement of onze cookieverklaring voor meer informatie.
'Eindelijk mijn plek als verpleegkundige' - Nienke de Wilde
Nieuwe uitdaging
“Sinds twee maanden werk ik via Care4 Group als verpleegkundige bij de PI Lelystad. Daarvoor had ik een tijdelijke klus bij de PI in Zutphen. Het is een erg leuke job. Het team is relatief nieuw, met veel jonge mensen. Ik ben de oude rot in het vak. Een goede mix. Een goede ontwikkeling vind ik het uitbouwen van specialistische spreekuren, zoals bijvoorbeeld het suikerspreekuur: een eigen spreekuur met speciale en gerichte aandacht.
Eindelijk op mijn plek
Grappig, laatst zei een vriendin van me dat ik het er al jaren over heb om te gaan werken in een gevangenis. Een eerdere sollicitatie daar is toen niets geworden. Ik ben verder gegaan met ander werk, maar heb het blijkbaar slechts tijdelijk geparkeerd. Begin dit jaar had ik een functie als sociaal medisch verpleegkundige. Maar dat was niet mijn ding. Veel administratie, veel zittend werk. Vooral in dat laatste ben ik niet zo goed. Bovendien miste ik persoonlijk contact met mensen. Ik ging op zoek naar ander werk en kwam steeds weer uit op een functie in een PI. Als dat niet in vast dienstverband zou kunnen, dan eerst maar via een uitzendbureau. En zo ben ik erin gerold bij Care4 Group.
Achtergrond
Na mijn opleiding hbo-verpleegkunde heb ik op de eerste hulp gewerkt. In die hectische omgeving heb ik veel geleerd. Verder werkte ik bij een tijd bij Artsen zonder Grenzen. In risicovolle gebieden in het buitenland, zoals Congo en Rwanda. Maar ook in Turkije na de coupe. Aan dat werk waren allerlei veiligheidseisen gekoppeld, dus dat was best spannend. Een andere enerverende werkomgeving was toen ik als verpleegkundige werkte met asielzoekers.
Waarom een PI
De baan die mij het beste past, is lichtelijk spannend. Het gevangeniswezen leek me altijd al interessant. Een klein wereldje op zich, besloten tussen muren. Je werkzaamheden zijn natuurlijk niet altijd even spannend, maar je dag kan ineens heel anders lopen. Een gedetineerde met een uitbarsting, of een bloedspoedje. Je hebt te maken met mensen die van alles voor elkaar willen krijgen. Slaappillen, met een psychiater praten. Je moet vaak nee zeggen. Zo’n gedetineerde kan dan licht ontvlambaar zijn. Dan ben ik de boeman, maar daar heb ik absoluut geen moeite mee. Je bent continu bezig om het kaf van het koren te scheiden. Komt iemand bij je om even uit de dagelijkse sleur te zijn, of is er écht iets aan de hand.
Mijn werkdag in een notendop
Je werkzaamheden hangen af van je dienst. Bij een zogenaamde omloop ben je bezig met de administratieve zaken van gedetineerden. Je vraagt eventuele ziektes en medicijngebruik op bij de huisarts of specialist. Je doet uitgebreide intakes van nieuwe gevangenen en brengt hun geestelijke en lichamelijke toestand in kaart. Pas dan mogen ze door naar de afdeling.
Bij een dagdienst draai je een spreekuur waarop gedetineerden zich inschrijven. Je gaat dan met ze in gesprek, net als bij de huisarts. Een speciale apotheek verzorgt de medicatie en jij regelt het uitdelen ervan en de administratie die erbij hoort. In de middag bezoek je gedetineerden voor bijvoorbeeld een verpleegtechnische handeling of een controle wanneer hij niet lekker was. Er zijn ook speciale gevallen, zoals een hongerstaking of bij een algemene beperking. Bij een avonddienst doe je intakes en de zgn. ‘bloedspoed’. Dan is er een calamiteit en ga je kijken wat er voor zorg nodig is. Een spannende afwisseling van de administratieve taken en de dagelijkse routine.
Begeleiding Care4 Group
Tijdens mijn zoektocht naar een andere baan, kwam ik steeds weer Care4 Group tegen. Hun naam stond bij elke functies die ik tegenkwam. In april ben ik op gesprek gegaan. Al snel mocht ik de trainingsdag ‘werken bij DJI’ volgen, en in juni kon ik starten in Zutphen. Ik kreeg de nodige documentatie via de mail en deed de E-learning. Elke week lever ik mijn urenbriefje in dat op een vaste dag wordt uitbetaald. Dat loopt allemaal prima. Binnenkort ga ik in gesprek over het vervolg na mijn periode in Lelystad. Er worden overal veel mensen gevraagd, en ik blijf graag werken in een PI.
Nieuwe collega’s
Als je ook komt werken in een PI, ben je verzekerd van een afwisselende baan in een uitdagende omgeving. Maar je hebt wel een bepaalde bagage en flexibiliteit nodig. Het is handig om stevig in je schoenen te staan, levenservaring en werkervaring in de verpleging te hebben. Je vindt het niet erg om op je vingers gekeken te worden, want je werkt altijd onder toezicht van bewakers. In een PI zitten allerlei soorten mensen waar je af en toe heel streng voor moet zijn. Je moet dingen durven zeggen, staan voor wat je zegt, voor jezelf opkomen en dingen van je laten afglijden. Gedetineerden hebben allemaal iets gedaan wat niet mag. Sommigen ergere dingen dan anderen. Maar ondanks dat, blijven het toch mensen. Mensen met bijzondere verhalen, waar je ook een grapje mee kunt maken. En die niet zonder jouw hulp en begeleiding kunnen.”