Zorgen zonder zorgen als uitzendkracht verzorgende-IG

Vraag jij je af of die zorgopleiding echt iets is voor jou? Of ben jij die verzorgende-AG die verzorgende-IG wil worden? De keuze voor een opleiding of beroep kan lastig zijn als je niet precies weet wat het inhoudt. Handig om dan informatie te krijgen van iemand die al heel wat jaren meedraait, toch? 

Even voorstellen

“Mijn naam is Gineke Moerland. Ik ben 60 jaar en werk al heel lang in de zorg. Op het moment doe ik langdurige opdrachten als uitzendkracht, via Care4 Group. Maar ik heb ook in vaste dienst bij een zorginstelling gewerkt: 21 jaar op een somatische afdeling.

Op mijn 17de begon ik in de zwakzinnigenzorg. Vervolgens ging ik aan het werk in een bejaardenhuis en ben ik de opleiding bejaardenverzorgende gaan doen. Na een tijdje wilde ik toch wat anders. Wat wist ik nog niet. Vier jaar werkte ik in een fabriek. Na dit uitstapje ben ik de ziekenzorg ingegaan. Dat gaf mij destijds meer verdieping dan de bejaardenverzorging. Na de PG kwam ik op de somatiek terecht. En dat bleek echt mijn ding. Daar kwam van alles voorbij aan gekke ziektes en rare dingen. Heel leerzaam. Ik heb dus veel gezien en altijd bijgeleerd. Dan kun je steeds meer out-of-the-box denken. En dat is belangrijk in de zorg.”

Mijn dagdienst

“Mijn dagdienst start ’s ochtends om 07:00 uur met inlezen. Vervolgens ga ik mensen uit bed halen, wassen/douchen/aankleden, ontbijt en medicatie geven, etc. Rond een uur of elf drinken we koffie. Best laat, maar dan is iedereen uit bed. Tussen de middag wordt warm gegeten. Daarna gaan sommige mensen weer even naar bed voor een middagdutje. Zo loopt een normale dagdienst.

Maar er komt al gauw wat tussendoor. Bijvoorbeeld een overlijden en familie opvangen, of een arts of fysiotherapeut. Ook kan iemand erg in de war zijn. Dan ga ik erbij zitten om de rust terug te krijgen, en uitvinden wat er loos is. Mijn ervaring komt dan goed van pas. Uiteraard rapporteer je dit aan collega’s. Dan weten ook zij wat er speelt.”

Late dienst

“Ik werk graag een late dienst. ’s Ochtends heerlijk uitslapen, tussen de middag warm eten en dan lekker naar mijn werk. Ik begin met inlezen en de mondelinge overdracht. Dan ga ik aan de slag met de medicatie en broodmaaltijd. Zelf eten wij rond 18:00 uur. Daarna begint het avondritueel. Een kopje koffie of thee, medicatie uitdelen, steunkousen uit, pyjama’s aan, mensen naar bed brengen. Dat kan bewerkelijk zijn, bijvoorbeeld bij incontinentie. Maar sommige cliënten kunnen nog best veel zelf.

Ik vind dit een fijne dienst, want er is geen nawerk. En de dynamiek is anders. Geen fysiotherapeuten of artsen over de vloer, geen ziekenhuisbezoeken. Cliënten liggen in bed en dan is de zorg meestal klaar. Dan kijk ik wat er aan klusjes ligt, en controleer ik of alles klaarligt voor de morgen. Een vaste collega heeft dan tijd voor de administratie. Om 23:00 uur ga ik met een tevreden gevoel naar huis. 

Nachtdiensten doe ik niet. Overdag slaap ik niet goed, dus dan is werken in de nacht niet te doen. Gelukkig is er een vaste ploeg nachtdienstmensen.”

Uitdagingen coronatijd

“In mei werkte ik in Assen, waar alle externen eruit moesten. Ik ging op vakantie en was daarna nog een paar weken thuis. Toen werd ik gebeld of ik weer aan de slag wilde. Dat heb ik gedaan, maar dat was best stressvol met een man die hartpatiënt is. Solliciteren voor een corona-afdeling wilde ik niet. En ik mocht weigeren als er een coronapatiënt op de afdeling was.  

Inmiddels zijn we meer gewend aan corona. Ik kan er nu goed mee omgaan, maar zoek het niet op! Ligt er genoeg beschermingsmateriaal, dan doe ik toch de verzorging. Met een schort, handschoenen en mondkapje voel ik me redelijk veilig. 

De bewoners zijn er inmiddels ook aan gewend. Mondmasker voor en handschoenen aan is gewoon geworden voor ze. Leuk is anders, maar ik hoor ze niet klagen. Gelukkig mogen ze weer naar buiten. Nieuwe coronapatiënten gaan nu direct naar een andere vestiging. En mensen die in aanraking met ze zijn geweest, worden gelijk getest.” 

Andere uitdagingen

“Door de jaren heen zie ik dat de zorg beduidend zwaarder en intenser is geworden. Er zijn steeds meer mensen met gedragsproblematiek. Vroeger mocht je op je 65ste al naar een bejaardentehuis. Nu wonen mensen langer thuis. Met goede thuiszorg, maar er kunnen flinke escalaties zijn. Komen mensen uiteindelijk bij een zorginstelling, dan zijn ze al best slecht.”

Waarom uitzendkracht?

“Uitzendkracht worden was een bewuste keuze. Na mijn vaste baan was ik toe aan iets anders. Mijn man, die ook via Care4 Group werkte, vond het echt iets voor mij. Ik ervaar als uitzendkracht geen stress. Dat maakt dat ik bijzondere extra zorg kan bieden. En dat is fijn voor zowel cliënten als collega’s. 

Een recent voorbeeld is een mevrouw die geestelijk in de war en erg opstandig is. Mijn collega’s konden weinig voor elkaar krijgen bij haar. Dat vind ik dan een mooie uitdaging, waar ik als uitzendkracht ook nog eens de tijd voor heb. Door mijn ervaring kwam haar manier van doen mij niet onbekend voor. Met de juiste aandacht en veel geduld ontspande deze mevrouw uiteindelijk.” 

Voordelen uitzendkracht

“Het grote voordeel is dat ik nu echt tijd voor cliënten heb. Ik hoef er alleen maar voor te zorgen dat ze aan-/uitgekleed en gewassen zijn, in hun rolstoel komen en hun medicijnen krijgen. Zonder administratieve rompslomp. Zo fijn. Mijn tijd besteed ik volledig aan zorg bieden én voor qualitytime zorgen. Bijvoorbeeld door even een gesprekje te voeren en mensen blij te maken met echte aandacht. Daar krijg ik zoveel energie van. Ik had niet verwacht dat ik als uitzendkracht zoveel plezier zou kunnen bieden. Heerlijk om dit te kunnen doen.”

Nog meer leuks

“Via Doorzaam heb ik al twee keer een voucher van € 500 gekregen voor een opleiding! Leuk hè. Dat geld heb ik besteed aan het opfrissen van mijn verpleegtechnische vaardigheden. Ik had ook nog geld over voor een cursus omgaan met agressie. En een EHBO-cursus. Het is belangrijk dat je altijd blijft leren. Daar blijf ik gemotiveerd van.”

Waarom Care4 Group

“Ik vind dat ik ongelooflijk veel waardering van ze krijg. Dat miste ik wel eens bij mijn vorige baan. Waardering heeft een mens nu eenmaal nodig om gemotiveerd te blijven. 

Zorginstellingen zijn altijd blij dat ik er ben. Ze vragen zelfs of ik in vaste dienst kom. Maar ik wil geen werkoverleggen meer. Ik wil er gewoon zijn voor mijn cliënten. En vrij zijn wanneer ik dat wil. En dat kan als uitzendkracht! Heerlijk, die vrijheid.”  

Tips van Gineke

• Geef niet te snel op als je echt de zorg in wil! Ga er blanco en zonder vooroordelen in. Het is zo’n mooi vak!
• Vraag of je een weekje mag meelopen bij een zorginstelling. Ga het vak ervaren en verschillende stages lopen om te kijken waar je hart ligt. 
• Zorg ook goed voor jezelf: hou op tijd rust en spaar je lijf! Het vak is lichamelijk best zwaar, dus werk op de juiste manier en gebruik hulpmiddelen als tilliften en glijmatjes. Dan kun je het werk heel lang volhouden!